Zamanı bükebilen, mekânı değiştirebilen bir icadım olsaydı keşke. Umut kokan bir güneşte ısınırdık seninle. Korkularım artıyor, histerik bir sancıya dönüşüyor gitgide. Bu kadar boktan olayın, saçma insanın içinde sen vardın be! Vardın işte! Şimdi yokluğuna bahaneler düzüyorum ve mütemadiyen ruhumu aydınlatan güneşini özlüyorum...

14.03.2014 22.37