Hasta bir bilincin mikroplu düşünceleriyim. Bazen vahşet bazen hayret nidaları. İnsanlardan kaçmıyorum eskisi gibi. Onlar beni görünce yollarını değiştiriyorlar. Ya da telefonda konuşuyormuş da görmemiş gibi davranıyorlar. Katlanamıyorlar bana, kelimelerime, gerçeklerime. Oysa kendilerini anlatıyorum onlara. Ayna tutuyorum her birinin çürümeye yüz tutmuş kayıp benliğine. Sözcüklerimin zehrini bal eyleyenler vardı bir zamanlar. Artık ballar da sahte!

21.04.2014 23.27