Anlatamadıklarım boğazımda koca bir düğüm oluyor. İlmek ilmek çözülüyorum. Kendime rağmen yaşıyorum ya hiçbir şey öldüremez beni. Ölüm soğuk bir sabahı değil turuncu bir günü çağrıştırıyor artık. Ölmek için yaşıyoruz, eyvallah... Peki, yaşamak için ne yapıyoruz? Kendi adıma diyebilirim ki hiçbir şey. Okunacak kitaplar, dinlenecek şarkılar beni bekliyor, ben ise ölmeyi bekliyorum. Dağıldığım yerde; uzak bir geçmişte...

27.03.2014 00.42