Duygularımın değişmesi iyi bir şey mi çözemiyorum. Gözümün önünde cayır cayır yansa üstüne bir bardak su dökmem dediğim insanlar vardı bir zamanlar. Nefretin tutku boyutu adeta. Şimdilerde hayatımı onulmaz şekilde yaralayanlara, beni çıkmaza sürükleyenlere karşı hiçbir şey hissetmiyorum. Kendim dâhil kimse umurumda değil. Nefretime layık olanlar şanslıymış meğer. Bu hissizlik beni boğuyor artık. Nefreti de tasarruflu kullanmak lazımmış.

28.03.2014 01.45