Bazı şarkıları dövmek istiyorum bazı insanları affetmek. Az önce odadan odaya gezip kendi dehlizlerimin harını körüklerken yüksek sesle söylendiğimin farkında değildim. "hayat çok boktan" demişim. (Evet, ben de çok sıkıcı bir insanım.) Kardeşim "Sadece hayat mı abla? İnsanlar, her şey çok boktan. Hepimiz ölsek nasıl güzel olur sıkılmayız." dedi. 

"Dünyanın merkezine dinamit koyup patlatsak ya?" dedim. Saçma sıkıcı bir geyik muhabbeti anlattığım. Ama az önce #infirat ın paylaştığı şarkıyı milyonuncu kez dinleyince çok da mantıklı geldi. Şarkı beni içimdeki öfkenin beslediği mahzenle yüz yüze getirdi. Size de oluyor değil mi aynısı? Bazı şarkılar hiç eskimiyor ve bazı insanlar hiç affedilmiyor...

21.02.2014 00.22