Hiçliğine tutunduğumda varlığım anlam kazanıyor.
Yaşamak değil bu; ölmek!
Yavaş yavaş sanrılı bir ağrının ayak izleri...
Peşimden gelen kuş sesleri halüsinasyon.
İllüzyon olmasını isterdim; ruh sağlığımı aklamak için.
Karanlığım koyu bir laciverte dönüyorsa senin için
Dipsiz bir kuyudan çekip çıkardığım sensin
Sonsuz bir yalnızlığa mahkûm ettiğimse
Yine ve yeniden sen...
05.03.2014 21.32
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder