Düşünmekten ve düşlemekten yoruldum. İçimdeki umudu öldüremiyorum. Umut güzel bir şeydi oysaki benim için hep. Kavramlar, ilkeler ve genellemeler kafamın içinde raks ederken bulanık bir suya dönüşüyor zihnim. Bütün bunların üstüne bir de özlemek fiilinin öznesi oluyorum. Özlenmek fiilinin öznesi olmak umuduyla. Ama nafile bir temenni işte...

23.07.2014 04.33